Uit het dagboek van Fabiola                   26 augustus 1999
 
 
 

 Aankomst in Ruigoord van Cinderella en gevolg..

Ja Ja, oui oui; zei Cinderella.
We gaan weg naar Ruigoord, het kraakdorpje waar we absoluut heen moeten.

Pak en zak en wegwezen voor we te laat zijn en het daar gaat gebeuren zonder ons.
Renita, het lieve meisje met de houten benen heeft een auto en brengt ons weg
naar het zandlandje niet ver van Amsterdam.
Wat zal ons daar staan te wachten onder de volle maan en de mooie sterrenhemel.

  Laten we Remco meenemen zegt Renita.
Remko is een losgeslagen wildeman die het goed bedoelt,
zonder manieren. Niet zonder aandacht kan zonder irritant, vervelend en lastig te zijn. En er op zijn manier ook bij hoort.

  In de open natuur kan die uitgelaten worden en op zijn manier gelukkig zijn.
Zo hopen we in ieder geval voor hem, de Waterlooman.

  In het donker aangekomen! Ik gooi mijn tent neer en ik zie het wel.
Het is een open generale repetitie op het kamp, het Zandjuweel.
Ik zie hem en haar en hem en haar, enfin iedereen is er.
     Zo een gevoel krijg je.

Gezellig, fijn, vriendelijk, hartelijk, deze eerste ontmoetingen
met veel groeten en kusjes. We kunnen praten en vertellen
over de ditjes en de datjes. Ik zie Robbie en bespreek hoe en waar
mijn tent op te zetten. En intussen laat ik alles liggen.

De volle maan komt er heerlijk helder, klaar
lichtend uit aan de hemel.

  De toren van Babbilon is ook reeds aan het groeien.
Van binnen is het een paradijs van Adam en Eva.
Ik kijk mijn ogen uit.
  Het is alsof ik op een nieuwe planeet zit.
Atlantis zegt Fabiola tegen Cinderella.

De Nacht gaat ten einde met zang, gitaarmuziek en trommels.
Een onbekende jongen wil toch nog in de maneschijn mijn  tunneltent opzetten.
En zo kom ik toch nog net niet onder de sterrenhemel te slapen.
 Doodmoe val ik wat later in slaap.
    De eerste gelukkige nacht in Ruigoord.
 Morgen als God wil weer een nieuwe dag
        Goede Nacht
       en slaap wel.

 Het dorp is half in rust.
    Morgen zal ik zien hoe alles is bij het daglicht.
 Nu ga ik dromen van Atlantis en met alle bewoners van het tentenkamp zijn we
 een grote familie.

                         Goede Nacht
                       met een kusje    van Fabiola.